Rozwój i wydanie

Ciągnik T-130 to sowiecki ciągnik gąsienicowy, produkowany przez Czelabińską Fabrykę Traktorów w latach 1969-1988. Jest to głęboka modyfikacja jeszcze bardziej znanego modelu T-100, zwanego też „splotem”. Zakres T-130 był bardzo szeroki, urządzenie było wykorzystywane zarówno do prac rolniczych, jak i do prac specyfikacji przemysłowej.

Spotkanie T-130

Ciągnik T-130 mógł wykonywać następujące operacje:

• układanie rur;
• transport towarów;
• orka;
• hilling;
• Bielenie;
• funkcjonowanie w ramach kafara;
• spulchnianie gleby (funkcja spychacza);
• pracować z łyżką ładowarki;
• przeciąganie ładunków (na przykład w miejscach pozyskiwania drewna).

Maszyna służyła jako samodzielny element oraz jako element składowy agregatów spycharek.

Odmienność

• prosta konstrukcja;
• umiarkowany koszt w porównaniu z modelami produkowanymi w tym samym czasie (lub zagranicznymi odpowiednikami, których brakowało w ZSRR);
• tryb łatwego sterowania;
• wysoka waga, moc, dobra zdolność przełajowa (w tym obecność modyfikacji bagiennej, istotnej do zastosowania w tajdze, terenie tundry i różnych terenach, które zostały po raz pierwszy zagospodarowane).

Model T-130 miał też szereg wad, których niestety nie udało się wyeliminować, na przykład:

• przekładnia mechaniczna;
• zawieszenie półsztywne;
• krótka żywotność sprzęgieł pokładowych;
• uruchomienie silnika wysokoprężnego z powodu rozruchu benzynowego;
• silne wibracje, dobrze wyczuwalne w kabinie operatora.

Zakres modeli i modyfikacje

W przeciwieństwie do swojego poprzednika T-100ciągnik T-130 został wyprodukowany tylko w dwóch modyfikacjach:

• flagowy model (bezpośrednio T-130);
• bagienny model T-130B (cechy charakterystyczne — powiększono powierzchnię gąsienic, aby sprzęt nie ugrzązł w bagnach i niepewnych powierzchniach podmokłych terenów).

Specyfikacje

Model ciągnika T-130 był używany w rolnictwie, budownictwie, pracach domowych, a także w sektorze przemysłowym do wykonywania szerokiego zakresu prac. Podczas produkcji przenośnika T-130 technika ta była również popularna, ponieważ ze względu na cechy konstrukcyjne była łatwa w naprawie, a części zamienne do ciągnika można było kupić prawie wszędzie.

Obecnie na niektórych budowach można znaleźć robocze egzemplarze ciągnika T-130. Koszt takiego sprzętu przy zakupie od prywatnych właścicieli waha się od 5 do 12 tysięcy dolarów (125-400 tysięcy hrywien, 150-300 tysięcy rubli). Cena zależy od stanu, przebiegu i ogólnej konfiguracji sprzętu

Waga i wymiary T130

• Wymiary gabarytowe ciągnika T-130: 5193x2475x3085 mm.
• Masa maszyny 14320 kg.
• Szerokość toru — 1880 mm.
• Prześwit 41,5 cm.

Typ silnika

Ciągnik T-130 był oryginalnie wyposażony w silnik D130. Jego moc sięga 140 KM. Od 1981 roku silnik D160 z taką funkcją jak turbodoładowanie był instalowany w fabrycznym montażu ciągników. Jego moc sięgała 160 KM. Podobnie jak poprzedni model silnika, 160 został uruchomiony poprzez uruchomienie silnika benzynowego.

Skrzynia biegów

Skrzynia biegów T-130 jest ośmiobiegowa, z ruchomymi biegami. Dzięki takiemu urządzeniu skrzyni biegów zmiana biegów podczas jazdy ciągnika odbywała się dość płynnie. Konstrukcja skrzyni biegów zwiększyła wydajność funkcjonalności skrzyni biegów.

Skrzynia biegów i podwozie

Przekładnia w T-130 jest wielostopniowa, mechaniczna, zawierająca mechanizm obrotowy. W ten sposób gąsienice ciągnika mogły poruszać się z różnymi prędkościami. Ciągniki z nowszych modeli linii nie stosują takiego mechanizmu ruchu, ponieważ system ten nie daje zmiennego promienia skrętu. Sprzęgło w T-130 jest czterotarczowe, suche.

Typ kabiny — podwójna. Charakterystyczne cechy kabiny: odporność na uszkodzenia mechaniczne. W procesie montażu kabiny w fabryce zastosowano uszczelki, które zwiększyły zasób oszczędzania ciepła kabiny, a także zwiększyły stopień izolacji akustycznej. Kabina

T-130 ma dobrą widoczność, jest wyposażony w system wentylacji i ogrzewania. Fotel operatora jest regulowany. Przed kabiną znajduje się kierownica, deska rozdzielcza ze wskaźnikami paliwa i innymi wskaźnikami pracy ciągnika.

Sterowanie ciągnikiem

T-130 jest sterowany za pomocą kierownicy i pedałów sterujących. Sprzęgło obrotowe służy do zmiany trajektorii ruchu. Aby wejść w zakręt, operator zaciąga hamulec taśmowy. Jeśli zwiększysz napięcie hamulca, jedna gąsienica przestanie się obracać i ciągnikiem można skręcić w miejscu. Jest mechanizm blokujący — zapobiega wyłączeniu sprzęgła.

T-130 odśnieżający miejsce pozyskiwania drewna

Załączniki

Do połączenia z ciągnikiem T-130 zaleca się stosowanie osprzętu produkowanego przez Czelabińską Fabrykę Traktorów, a także dowolnego sprzętu odpowiedniego do rodzaju mocowania i odpowiadającego klasie trakcji ciągnika.

Możliwe dodatki do T-130:

• wciągarka ChTZ LT25;
• ostrze OB12E (możliwe jest również zamontowanie innych typów ostrzy, z wyjątkiem spycharki, np. kulistych, półkulistych, prostych, obrotowych itp.);
• zrywak OR10NZ;
• ładowacz czołowy.

Z osprzętu rolniczego do tego modelu odpowiednie:

• brona;
• kultywator tnący (2,1 m);
• pług typu plantacyjnego.

ChTZ produkuje również specjalistyczne nasadki spulchniające (w zależności od klas surowości sprzętu) – w zestawach lub w jednej wersji jednozębnej lub trójzębnej w zależności od rodzaju gleby. Dodatkowo można zakupić gąsienice typu GLT-1PSP z torem odlewanym. Ten model gąsienicowy ma zmniejszone zużycie metalu, dlatego obciążenie maszyny jest zmniejszone, a obsługa ciągnika jest uproszczona

Funkcje obsługi i konserwacji

Do głównych cech działania T-130 należy duża powierzchnia podparcia — daje to operatorowi możliwość wykorzystania maszyny jako środka do zagęszczania gleby, do usuwania dużych powierzchni ziemi. Wysoka zdolność przełajowa na każdym terenie, duża siła pociągowa to niezaprzeczalne zalety tego typu sprzętu.

Aby bezpiecznie obsługiwać ciągnik gąsienicowy, postępuj zgodnie z poniższymi wytycznymi:

• zabrania się pracy przy: wycieku paliwa, płynu z układu hydraulicznego, zwiększonym ciśnieniu płynu, przy otwartych drzwiach kabiny operatora;
• przy pracującym silniku niedopuszczalna jest naprawa kluczowych elementów ciągnika lub osprzętu;
• podczas pracy z maszynami na pochyłej powierzchni na gąsienice nakładane są specjalne ostrogi, aby zapobiec poślizgowi ciągnika;
• ostry skręt jest niedopuszczalny przy zamontowanych narzędziach zakopanych w ziemi;
• ciągnika z pracującym silnikiem nie wolno pozostawiać bez nadzoru;
• użyj sygnału dźwiękowego, aby zasygnalizować, że ciągnik ruszył, jeśli na placu budowy znajdują się ludzie lub zwierzęta.

Warunki konserwacji ciągnika T-130

Ponieważ wszystkie pracujące modele T-130 są obecnie przestarzałe, konserwację przeprowadza się jak w przypadku sprzętu długotrwałego, czyli co najmniej co 50-100 godzin.

Podczas konserwacji zaleca się:

• spuścić wypalone paliwo;
• napełnić zbiornik paliwa świeżym paliwem;
• kontrolować poziom elektrolitu;
• spuścić odpady do oddzielnego pojemnika i przekazać do utylizacji po konserwacji;
• monitorować sprawność wszystkich połączeń węzłowych, elementów złącznych sprzętu.

Konserwując ciągnik do przechowywania w okresie zimowym/sezonowym, należy wykonać następujące czynności:

• spuścić płyn chłodzący;
• spuścić osad paliwa;
• wszystkie inne płyny (ze zbiornika wycieraczek, kondensatu z butli powietrza);
• przesuń dźwignie sterownicze w położenie neutralne;
• wyłącz baterię;
• zainstaluj podkładki (łóżka) pod ciągnikiem, aby część gąsienicowa nie stykała się z podłożem.

Poważne usterki i naprawy

Główne usterki w działaniu ciągnika gąsienicowego T-130 i sposoby ich eliminacji

1 stołowy.

Opinie właściciela

Ilja, Sarańsk:

Mój ojciec pracował jako kierowca spychacza, na T-130 przez ponad 20 lat, mówi, że trudno o lepszy sprzęt. Na przykład nowoczesne CATy działają szybko, ale szybkość nie zawsze jest oznaką jakości. Ponownie, każde zadanie ma swoją własną maszynę. Choćby do obróbki ogrodu, nie ma sensu używać takiej „ciężkiej wagi”, a spychacz jest niezbędny do pracy w przedsiębiorstwie.